Verbformen:
Infinitiv:
toschruven
PPP:
toschruuvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv to
du schruuvst to
he/se/dat schruuvt to
wi schruuvt to
ji schruuvt to
se schruuvt to
Vergangen Tiet:
ik schruuv to
du schruuvst to
he/se/dat schruuv to
wi schruven to
ji schruven to
se schruven to
Perfekt:
ik heff toschruuvt
du hest toschruuvt
he/se/dat hett toschruuvt
wi hebbt toschruuvt
ji hebbt toschruuvt
se hebbt toschruuvt
Kunjunktiv:
ik schruuv to
du schruuvst to
he/se/dat schruuv to
wi schruven to
ji schruven to
se schruven to
Imperativ:
schruuv to!
schruuvt to!
Infinitiv:
toschruven
PPP:
toschraven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv to
du schruuvst to
he/se/dat schruuvt to
wi schruuvt to
ji schruuvt to
se schruuvt to
Vergangen Tiet:
ik schrööv to
du schröövst to
he/se/dat schrööv to
wi schröven to
ji schröven to
se schröven to
Perfekt:
ik heff toschraven
du hest toschraven
he/se/dat hett toschraven
wi hebbt toschraven
ji hebbt toschraven
se hebbt toschraven
Kunjunktiv:
ik schrööv to
du schröövst to
he/se/dat schrööv to
wi schröven to
ji schröven to
se schröven to
Imperativ:
schruuv to!
schruuvt to!