Pronunciation: /ɔphʊkn̩/
verb
Syllabication: op·hu·cken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
He hett de Kiep ophuckt un is loostagen.
[2]
peripheral vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
op­hu­cken
past participle:
op­hu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik huck op
du hu­ckst op
he/se/dat hu­ckt op
wi hu­ckt op
ji hu­ckt op
se hu­ckt op
past:
ik huck op
du hu­ckst op
he/se/dat huck op
wi hu­cken op
ji hu­cken op
se hu­cken op
perfect:
ik heff op­hu­ckt
du hest op­hu­ckt
he/se/dat hett op­hu­ckt
wi hebbt op­hu­ckt
ji hebbt op­hu­ckt
se hebbt op­hu­ckt
conjunctive:
ik huck op
du hu­ckst op
he/se/dat huck op
wi hu­cken op
ji hu­cken op
se hu­cken op
imperative:
huck op!
hu­ckt op!

Etymology:

Compound word constructed from: op + hucken