Verbforms:
infinitive:
utspickeleren
past participle:
utspickeleert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spickeleer ut
du spickeleerst ut
he/se/dat spickeleert ut
wi spickeleert ut
ji spickeleert ut
se spickeleert ut
past:
ik spickeleer ut
du spickeleerst ut
he/se/dat spickeleer ut
wi spickeleren ut
ji spickeleren ut
se spickeleren ut
perfect:
ik heff utspickeleert
du hest utspickeleert
he/se/dat hett utspickeleert
wi hebbt utspickeleert
ji hebbt utspickeleert
se hebbt utspickeleert
conjunctive:
ik spickeleer ut
du spickeleerst ut
he/se/dat spickeleer ut
wi spickeleren ut
ji spickeleren ut
se spickeleren ut
imperative:
spickeleer ut!
spickeleert ut!
Etymology:
Compound word constructed from: ut + spickeleren