Utspraak op Platt: /uːtspɪkəlɛːɾən/
Verb
Sülven: ut·spi·cke·le·ren
[1]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
ut­spi­cke­le­ren
PPP:
ut­spi­cke­leert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spi­cke­leer ut
du spi­cke­leerst ut
he/se/dat spi­cke­leert ut
wi spi­cke­leert ut
ji spi­cke­leert ut
se spi­cke­leert ut
Vergangen Tiet:
ik spi­cke­leer ut
du spi­cke­leerst ut
he/se/dat spi­cke­leer ut
wi spi­cke­le­ren ut
ji spi­cke­le­ren ut
se spi­cke­le­ren ut
Perfekt:
ik heff ut­spi­cke­leert
du hest ut­spi­cke­leert
he/se/dat hett ut­spi­cke­leert
wi hebbt ut­spi­cke­leert
ji hebbt ut­spi­cke­leert
se hebbt ut­spi­cke­leert
Kunjunktiv:
ik spi­cke­leer ut
du spi­cke­leerst ut
he/se/dat spi­cke­leer ut
wi spi­cke­le­ren ut
ji spi­cke­le­ren ut
se spi­cke­le­ren ut
Imperativ:
spi­cke­leer ut!
spi­cke­leert ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + spickeleren