Pronunciation: /blɪnkɐn/
verb
Syllabication: blin·kern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
De See blinkert in de Sünn.
[2]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
blin­kern
past participle:
blin­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik blin­ker
du blin­kerst
he/se/dat blin­kert
wi blin­kert
ji blin­kert
se blin­kert
past:
ik blin­ker
du blin­kerst
he/se/dat blin­ker
wi blin­kern
ji blin­kern
se blin­kern
perfect:
ik heff blin­kert
du hest blin­kert
he/se/dat hett blin­kert
wi hebbt blin­kert
ji hebbt blin­kert
se hebbt blin­kert
conjunctive:
ik blin­ker
du blin­kerst
he/se/dat blin­ker
wi blin­kern
ji blin­kern
se blin­kern
imperative:
blin­ker!
blin­kert!

Etymology:

Word derived from: blinken