Utspraak op Platt: /blɪnkɐn/
Verb
Sülven: blin·kern
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
jümmer wedder blinken
düütsch:
blinken
glitzern
nedderlandsch:
knipperen
engelsch:
twinkle
blink
Bispelen:
De See blinkert in de Sünn.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
de Ogen jümmer wedder op un to klappen
düütsch:
zwinkern
nedderlandsch:
knipperen
engelsch:
blink
Bispelen:
Wat blinkerst du denn de ganze Tiet!? Willst du mi wat seggen?

Verbformen:

Infinitiv:
blin­kern
PPP:
blin­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik blin­ker
du blin­kerst
he/se/dat blin­kert
wi blin­kert
ji blin­kert
se blin­kert
Vergangen Tiet:
ik blin­ker
du blin­kerst
he/se/dat blin­ker
wi blin­kern
ji blin­kern
se blin­kern
Perfekt:
ik heff blin­kert
du hest blin­kert
he/se/dat hett blin­kert
wi hebbt blin­kert
ji hebbt blin­kert
se hebbt blin­kert
Kunjunktiv:
ik blin­ker
du blin­kerst
he/se/dat blin­ker
wi blin­kern
ji blin­kern
se blin­kern
Imperativ:
blin­ker!
blin­kert!

Etymologie:

Woort afleidt von: blinken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.