werkwoord
Afbreking: blin·kern
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:
De See blinkert in de Sünn.
[2]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:

Werkwoordvormen:

infinitief:
blin­kern
voltooid deelwoord:
blin­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik blin­ker
du blin­kerst
he/se/dat blin­kert
wi blin­kert
ji blin­kert
se blin­kert
verleden:
ik blin­ker
du blin­kerst
he/se/dat blin­ker
wi blin­kern
ji blin­kern
se blin­kern
voltooid:
ik heff blin­kert
du hest blin­kert
he/se/dat hett blin­kert
wi hebbt blin­kert
ji hebbt blin­kert
se hebbt blin­kert
conjunctief:
ik blin­ker
du blin­kerst
he/se/dat blin­ker
wi blin­kern
ji blin­kern
se blin­kern
imperatief:
blin­ker!
blin­kert!

Etymologie:

Woord afgeleid van: blinken