Pronunciation: /afvɛːn/
verb
Syllabication: af·we·en
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
De Knoop von mien Jack is af.
[2]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
[3]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
[4]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
Examples:
Dissen Bruuk is nu af.

Verbforms:

infinitive:
af­we­en
past participle:
af­ween
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bün af
du büst af
he/se/dat is af
wi sünd af
ji sünd af
se sünd af
past:
ik weer af
du weerst af
he/se/dat weer af
wi we­ren af
ji we­ren af
se we­ren af
perfect:
ik bün af­ween
du büst af­ween
he/se/dat is af­ween
wi sünd af­ween
ji sünd af­ween
se sünd af­ween
conjunctive:
ik weer af
du weerst af
he/se/dat weer af
wi we­ren af
ji we­ren af
se we­ren af
imperative:
bün af!
sünd af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + ween