Utspraak op Platt: /afvɛːn/
Verb
Sülven: af·we·en
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik aflööst hebben
düütsch:
ab sein
Bispelen:
De Knoop von mien Jack is af.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit wat anners togang ween
düütsch:
abwesend sein
Bispelen:
Hest du to doon? Oder kannst du kott afween un mi helpen?
[3]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von en Oort weg ween
düütsch:
entfernt sein
[4]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
nich mehr in Bruuk ween
Bispelen:
Dissen Bruuk is nu af.

Verbformen:

Infinitiv:
af­we­en
PPP:
af­ween
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bün af
du büst af
he/se/dat is af
wi sünd af
ji sünd af
se sünd af
Vergangen Tiet:
ik weer af
du weerst af
he/se/dat weer af
wi we­ren af
ji we­ren af
se we­ren af
Perfekt:
ik bün af­ween
du büst af­ween
he/se/dat is af­ween
wi sünd af­ween
ji sünd af­ween
se sünd af­ween
Kunjunktiv:
ik weer af
du weerst af
he/se/dat weer af
wi we­ren af
ji we­ren af
se we­ren af
Imperativ:
bün af!
sünd af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + ween
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.