Pronunciation: /ɔppakn̩/
verb
Syllabication: op·pa·cken
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
op­pa­cken
past participle:
op­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik pack op
du pa­ckst op
he/se/dat pa­ckt op
wi pa­ckt op
ji pa­ckt op
se pa­ckt op
past:
ik pack op
du pa­ckst op
he/se/dat pack op
wi pa­cken op
ji pa­cken op
se pa­cken op
perfect:
ik heff op­pa­ckt
du hest op­pa­ckt
he/se/dat hett op­pa­ckt
wi hebbt op­pa­ckt
ji hebbt op­pa­ckt
se hebbt op­pa­ckt
conjunctive:
ik pack op
du pa­ckst op
he/se/dat pack op
wi pa­cken op
ji pa­cken op
se pa­cken op
imperative:
pack op!
pa­ckt op!

Etymology:

Compound word constructed from: op + packen