werkwoord
Afbreking: op·pa·cken
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
op­pa­cken
voltooid deelwoord:
op­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik pack op
du pa­ckst op
he/se/dat pa­ckt op
wi pa­ckt op
ji pa­ckt op
se pa­ckt op
verleden:
ik pack op
du pa­ckst op
he/se/dat pack op
wi pa­cken op
ji pa­cken op
se pa­cken op
voltooid:
ik heff op­pa­ckt
du hest op­pa­ckt
he/se/dat hett op­pa­ckt
wi hebbt op­pa­ckt
ji hebbt op­pa­ckt
se hebbt op­pa­ckt
conjunctief:
ik pack op
du pa­ckst op
he/se/dat pack op
wi pa­cken op
ji pa­cken op
se pa­cken op
imperatief:
pack op!
pa­ckt op!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: op + packen