Pronunciation: /afpakn̩/
verb
Syllabication: af·pa·cken
[1]
peripheral vocabulary
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­pa­cken
past participle:
af­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik pack af
du pa­ckst af
he/se/dat pa­ckt af
wi pa­ckt af
ji pa­ckt af
se pa­ckt af
past:
ik pack af
du pa­ckst af
he/se/dat pack af
wi pa­cken af
ji pa­cken af
se pa­cken af
perfect:
ik heff af­pa­ckt
du hest af­pa­ckt
he/se/dat hett af­pa­ckt
wi hebbt af­pa­ckt
ji hebbt af­pa­ckt
se hebbt af­pa­ckt
conjunctive:
ik pack af
du pa­ckst af
he/se/dat pack af
wi pa­cken af
ji pa­cken af
se pa­cken af
imperative:
pack af!
pa­ckt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + packen