Verbforms:
infinitive:
anbruken
past participle:
anbruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruukt an
wi bruukt an
ji bruukt an
se bruukt an
past:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bruken an
ji bruken an
se bruken an
perfect:
ik heff anbruukt
du hest anbruukt
he/se/dat hett anbruukt
wi hebbt anbruukt
ji hebbt anbruukt
se hebbt anbruukt
conjunctive:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bruken an
ji bruken an
se bruken an
imperative:
bruuk an!
bruukt an!
infinitive:
anbruken
past participle:
anbruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bruuk an
du brookst an
he/se/dat brookt an
wi bruukt an
ji bruukt an
se bruukt an
past:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bruken an
ji bruken an
se bruken an
perfect:
ik heff anbruukt
du hest anbruukt
he/se/dat hett anbruukt
wi hebbt anbruukt
ji hebbt anbruukt
se hebbt anbruukt
conjunctive:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bruken an
ji bruken an
se bruken an
imperative:
bruuk an!
bruukt an!