Utspraak op Platt: /anbɾuːkn̩/
Verb
Sülven: an·bru·ken
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
anfangen to verbruken
düütsch:
anbrechen
Bispelen:
Ik heff en ne’e Tuut Melk anbruukt. Nich, dat du noch een apenmaakst!

Verbformen:

Infinitiv:
an­bru­ken
PPP:
an­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruukt an
wi bruukt an
ji bruukt an
se bruukt an
Vergangen Tiet:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bru­ken an
ji bru­ken an
se bru­ken an
Perfekt:
ik heff an­bruukt
du hest an­bruukt
he/se/dat hett an­bruukt
wi hebbt an­bruukt
ji hebbt an­bruukt
se hebbt an­bruukt
Kunjunktiv:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bru­ken an
ji bru­ken an
se bru­ken an
Imperativ:
bruuk an!
bruukt an!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
an­bru­ken
PPP:
an­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bruuk an
du brookst an
he/se/dat brookt an
wi bruukt an
ji bruukt an
se bruukt an
Vergangen Tiet:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bru­ken an
ji bru­ken an
se bru­ken an
Perfekt:
ik heff an­bruukt
du hest an­bruukt
he/se/dat hett an­bruukt
wi hebbt an­bruukt
ji hebbt an­bruukt
se hebbt an­bruukt
Kunjunktiv:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bru­ken an
ji bru­ken an
se bru­ken an
Imperativ:
bruuk an!
bruukt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + bruken

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.