Uitspraak in het Plat: /anbɾuːkn̩/
werkwoord
Afbreking: an·bru·ken
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Duits:
Voorbeelden:

Werkwoordvormen:

infinitief:
an­bru­ken
voltooid deelwoord:
an­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruukt an
wi bruukt an
ji bruukt an
se bruukt an
verleden:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bru­ken an
ji bru­ken an
se bru­ken an
voltooid:
ik heff an­bruukt
du hest an­bruukt
he/se/dat hett an­bruukt
wi hebbt an­bruukt
ji hebbt an­bruukt
se hebbt an­bruukt
conjunctief:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bru­ken an
ji bru­ken an
se bru­ken an
imperatief:
bruuk an!
bruukt an!
infinitief:
an­bru­ken
voltooid deelwoord:
an­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bruuk an
du brookst an
he/se/dat brookt an
wi bruukt an
ji bruukt an
se bruukt an
verleden:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bru­ken an
ji bru­ken an
se bru­ken an
voltooid:
ik heff an­bruukt
du hest an­bruukt
he/se/dat hett an­bruukt
wi hebbt an­bruukt
ji hebbt an­bruukt
se hebbt an­bruukt
conjunctief:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bru­ken an
ji bru­ken an
se bru­ken an
imperatief:
bruuk an!
bruukt an!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: an + bruken