Werkwoordvormen:
infinitief:
anbruken
voltooid deelwoord:
anbruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruukt an
wi bruukt an
ji bruukt an
se bruukt an
verleden:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bruken an
ji bruken an
se bruken an
voltooid:
ik heff anbruukt
du hest anbruukt
he/se/dat hett anbruukt
wi hebbt anbruukt
ji hebbt anbruukt
se hebbt anbruukt
conjunctief:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bruken an
ji bruken an
se bruken an
imperatief:
bruuk an!
bruukt an!
infinitief:
anbruken
voltooid deelwoord:
anbruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bruuk an
du brookst an
he/se/dat brookt an
wi bruukt an
ji bruukt an
se bruukt an
verleden:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bruken an
ji bruken an
se bruken an
voltooid:
ik heff anbruukt
du hest anbruukt
he/se/dat hett anbruukt
wi hebbt anbruukt
ji hebbt anbruukt
se hebbt anbruukt
conjunctief:
ik bruuk an
du bruukst an
he/se/dat bruuk an
wi bruken an
ji bruken an
se bruken an
imperatief:
bruuk an!
bruukt an!