Pronunciation: /anɡnʊ͡ɐn/
verb
Syllabication: an·gnurrn
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Hund hett mi angnurrt.

Verbforms:

infinitive:
an­gnurr­n
past participle:
an­gnurr­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik gnurr an
du gnurr­st an
he/se/dat gnurr­t an
wi gnurr­t an
ji gnurr­t an
se gnurr­t an
past:
ik gnurr an
du gnurr­st an
he/se/dat gnurr an
wi gnur­ren an
ji gnur­ren an
se gnur­ren an
perfect:
ik heff an­gnurr­t
du hest an­gnurr­t
he/se/dat hett an­gnurr­t
wi hebbt an­gnurr­t
ji hebbt an­gnurr­t
se hebbt an­gnurr­t
conjunctive:
ik gnurr an
du gnurr­st an
he/se/dat gnurr an
wi gnur­ren an
ji gnur­ren an
se gnur­ren an
imperative:
gnurr an!
gnurr­t an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + gnurrn