Pronunciation: /ɾuːtɾɛkn̩/
verb
Syllabication: rut·re·cken
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
De Karktoorn reckt sik över de Stadt rut.
[2]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
[3]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
Uns Spraak hett sik groot rutreckt.

Verbforms:

infinitive:
rut­re­cken
past participle:
rut­re­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik reck rut
du re­ckst rut
he/se/dat re­ckt rut
wi re­ckt rut
ji re­ckt rut
se re­ckt rut
past:
ik reck rut
du re­ckst rut
he/se/dat reck rut
wi re­cken rut
ji re­cken rut
se re­cken rut
perfect:
ik heff rut­re­ckt
du hest rut­re­ckt
he/se/dat hett rut­re­ckt
wi hebbt rut­re­ckt
ji hebbt rut­re­ckt
se hebbt rut­re­ckt
conjunctive:
ik reck rut
du re­ckst rut
he/se/dat reck rut
wi re­cken rut
ji re­cken rut
se re­cken rut
imperative:
reck rut!
re­ckt rut!

Etymology:

Compound word constructed from: rut + recken