Pronunciation: /afzɪtn̩/
verb
Syllabication: af·sit·ten
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
Fritz Reuter müss söven Johr Haft afsitten.
[2]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
af­sit­ten
past participle:
af­se­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik sitt af
du sitt­st af
he/se/dat sitt af
wi sitt af
ji sitt af
se sitt af
past:
ik seet af
du seetst af
he/se/dat seet af
wi se­ten af
ji se­ten af
se se­ten af
perfect:
ik heff af­se­ten
du hest af­se­ten
he/se/dat hett af­se­ten
wi hebbt af­se­ten
ji hebbt af­se­ten
se hebbt af­se­ten
conjunctive:
ik seet af
du seetst af
he/se/dat seet af
wi se­ten af
ji se­ten af
se se­ten af
imperative:
sitt af!
sitt af!
infinitive:
af­sit­ten
past participle:
af­se­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik sitt af
du sitt­st af
he/se/dat sitt af
wi sitt af
ji sitt af
se sitt af
past:
ik satt af
du satt­st af
he/se/dat satt af
wi sat­ten af
ji sat­ten af
se sat­ten af
perfect:
ik heff af­se­ten
du hest af­se­ten
he/se/dat hett af­se­ten
wi hebbt af­se­ten
ji hebbt af­se­ten
se hebbt af­se­ten
conjunctive:
ik satt af
du satt­st af
he/se/dat satt af
wi sat­ten af
ji sat­ten af
se sat­ten af
imperative:
sitt af!
sitt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + sitten