Utspraak op Platt: /afzɪtn̩/
Verb
Sülven: af·sit·ten
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Fritz Reuter müss söven Johr Haft afsitten.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­sit­ten
PPP:
af­se­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sitt af
du sitt­st af
he/se/dat sitt af
wi sitt af
ji sitt af
se sitt af
Vergangen Tiet:
ik seet af
du seetst af
he/se/dat seet af
wi se­ten af
ji se­ten af
se se­ten af
Perfekt:
ik heff af­se­ten
du hest af­se­ten
he/se/dat hett af­se­ten
wi hebbt af­se­ten
ji hebbt af­se­ten
se hebbt af­se­ten
Kunjunktiv:
ik seet af
du seetst af
he/se/dat seet af
wi se­ten af
ji se­ten af
se se­ten af
Imperativ:
sitt af!
sitt af!
Infinitiv:
af­sit­ten
PPP:
af­se­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sitt af
du sitt­st af
he/se/dat sitt af
wi sitt af
ji sitt af
se sitt af
Vergangen Tiet:
ik satt af
du satt­st af
he/se/dat satt af
wi sat­ten af
ji sat­ten af
se sat­ten af
Perfekt:
ik heff af­se­ten
du hest af­se­ten
he/se/dat hett af­se­ten
wi hebbt af­se­ten
ji hebbt af­se­ten
se hebbt af­se­ten
Kunjunktiv:
ik satt af
du satt­st af
he/se/dat satt af
wi sat­ten af
ji sat­ten af
se sat­ten af
Imperativ:
sitt af!
sitt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + sitten