Pronunciation: /kɔpt͡saɪ̯zn̩/
verb
Syllabication: kopp·zei·sen
[1]
peripheral vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Blücher is 1915 koppzeist un ünnergahn.
[2]
peripheral vocabulary
figurative
Low Saxon:
German:
Examples:
De Wagen is in’n Graven raakt un koppzeist.

Verbforms:

infinitive:
kopp­zei­sen
past participle:
kopp­zeist
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kopp­zeis
du kopp­zeist
he/se/dat kopp­zeist
wi kopp­zeist
ji kopp­zeist
se kopp­zeist
past:
ik kopp­zeis
du kopp­zeist
he/se/dat kopp­zeis
wi kopp­zei­sen
ji kopp­zei­sen
se kopp­zei­sen
perfect:
ik bün kopp­zeist
du büst kopp­zeist
he/se/dat is kopp­zeist
wi sünd kopp­zeist
ji sünd kopp­zeist
se sünd kopp­zeist
conjunctive:
ik kopp­zeis
du kopp­zeist
he/se/dat kopp­zeis
wi kopp­zei­sen
ji kopp­zei­sen
se kopp­zei­sen
imperative:
kopp­zeis!
kopp­zeist!

Etymology:

Word derived from: Kopp