Pronunciation: /ɔːdɐkaʊ̯ən/
verb
Syllabication: a·der·kau·en
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Koh steiht op de Wisch un aderkaut.

Verbforms:

infinitive:
a­der­kau­en
past participle:
a­der­kaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik a­der­kau
du a­der­kaust
he/se/dat a­der­kaut
wi a­der­kaut
ji a­der­kaut
se a­der­kaut
past:
ik a­der­kau
du a­der­kaust
he/se/dat a­der­kau
wi a­der­kaun
ji a­der­kaun
se a­der­kaun
perfect:
ik heff a­der­kaut
du hest a­der­kaut
he/se/dat hett a­der­kaut
wi hebbt a­der­kaut
ji hebbt a­der­kaut
se hebbt a­der­kaut
conjunctive:
ik a­der­kau
du a­der­kaust
he/se/dat a­der­kau
wi a­der­kaun
ji a­der­kaun
se a­der­kaun
imperative:
a­der­kau!
a­der­kaut!

Etymology:

Word derived from: kauen