Pronunciation: /ɛdɐkaʊ̯ən/
verb
Syllabication: ed·der·kau·en
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Koh steiht op de Wisch un edderkaut.

Verbforms:

infinitive:
ed­der­kau­en
past participle:
ed­der­kaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ed­der­kau
du ed­der­kaust
he/se/dat ed­der­kaut
wi ed­der­kaut
ji ed­der­kaut
se ed­der­kaut
past:
ik ed­der­kau
du ed­der­kaust
he/se/dat ed­der­kau
wi ed­der­kaun
ji ed­der­kaun
se ed­der­kaun
perfect:
ik heff ed­der­kaut
du hest ed­der­kaut
he/se/dat hett ed­der­kaut
wi hebbt ed­der­kaut
ji hebbt ed­der­kaut
se hebbt ed­der­kaut
conjunctive:
ik ed­der­kau
du ed­der­kaust
he/se/dat ed­der­kau
wi ed­der­kaun
ji ed­der­kaun
se ed­der­kaun
imperative:
ed­der­kau!
ed­der­kaut!

Etymology:

Word derived from: kauen