Utspraak op Platt: /ɔːdɐkaʊ̯ən/
Verb
Sülven: a·der·kau·en
[1]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en tweet Maal kauen (von Köh un welk annere Deerten)
düütsch:
wiederkäuen
nedderlandsch:
herkauwen
engelsch:
chew the cud
ruminate
Bispelen:
De Koh steiht op de Wisch un aderkaut.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Dellex, CC BY-SA 3.0

Verbformen:

Infinitiv:
a­der­kau­en
PPP:
a­der­kaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik a­der­kau
du a­der­kaust
he/se/dat a­der­kaut
wi a­der­kaut
ji a­der­kaut
se a­der­kaut
Vergangen Tiet:
ik a­der­kau
du a­der­kaust
he/se/dat a­der­kau
wi a­der­kaun
ji a­der­kaun
se a­der­kaun
Perfekt:
ik heff a­der­kaut
du hest a­der­kaut
he/se/dat hett a­der­kaut
wi hebbt a­der­kaut
ji hebbt a­der­kaut
se hebbt a­der­kaut
Kunjunktiv:
ik a­der­kau
du a­der­kaust
he/se/dat a­der­kau
wi a­der­kaun
ji a­der­kaun
se a­der­kaun
Imperativ:
a­der­kau!
a­der­kaut!

Etymologie:

Woort afleidt von: kauen

Dubbelwöör:

adderkauen edderkauen nedderkauen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.