Pronunciation: /afbɾʊm̩/
verb
Syllabication: af·brum·men
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
He müss twee Johr afbrummen.

Verbforms:

infinitive:
af­brum­men
past participle:
af­brumm­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik brumm af
du brumm­st af
he/se/dat brumm­t af
wi brumm­t af
ji brumm­t af
se brumm­t af
past:
ik brumm af
du brumm­st af
he/se/dat brumm af
wi brum­men af
ji brum­men af
se brum­men af
perfect:
ik heff af­brumm­t
du hest af­brumm­t
he/se/dat hett af­brumm­t
wi hebbt af­brumm­t
ji hebbt af­brumm­t
se hebbt af­brumm­t
conjunctive:
ik brumm af
du brumm­st af
he/se/dat brumm af
wi brum­men af
ji brum­men af
se brum­men af
imperative:
brumm af!
brumm­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + brummen