Pronunciation: /anʃɾuːm̩/
verb
Syllabication: an·schru·ven
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
an­schru­ven
past participle:
an­schruuvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schruuv an
du schruuvst an
he/se/dat schruuvt an
wi schruuvt an
ji schruuvt an
se schruuvt an
past:
ik schruuv an
du schruuvst an
he/se/dat schruuv an
wi schru­ven an
ji schru­ven an
se schru­ven an
perfect:
ik heff an­schruuvt
du hest an­schruuvt
he/se/dat hett an­schruuvt
wi hebbt an­schruuvt
ji hebbt an­schruuvt
se hebbt an­schruuvt
conjunctive:
ik schruuv an
du schruuvst an
he/se/dat schruuv an
wi schru­ven an
ji schru­ven an
se schru­ven an
imperative:
schruuv an!
schruuvt an!
infinitive:
an­schru­ven
past participle:
an­schra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schruuv an
du schruuvst an
he/se/dat schruuvt an
wi schruuvt an
ji schruuvt an
se schruuvt an
past:
ik schrööv an
du schröövst an
he/se/dat schrööv an
wi schrö­ven an
ji schrö­ven an
se schrö­ven an
perfect:
ik heff an­schra­ven
du hest an­schra­ven
he/se/dat hett an­schra­ven
wi hebbt an­schra­ven
ji hebbt an­schra­ven
se hebbt an­schra­ven
conjunctive:
ik schrööv an
du schröövst an
he/se/dat schrööv an
wi schrö­ven an
ji schrö­ven an
se schrö­ven an
imperative:
schruuv an!
schruuvt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + schruven