düütsch:
nedderlandsch:
Verbformen:
Infinitiv:
anschruven
PPP:
anschruuvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv an
du schruuvst an
he/se/dat schruuvt an
wi schruuvt an
ji schruuvt an
se schruuvt an
Vergangen Tiet:
ik schruuv an
du schruuvst an
he/se/dat schruuv an
wi schruven an
ji schruven an
se schruven an
Perfekt:
ik heff anschruuvt
du hest anschruuvt
he/se/dat hett anschruuvt
wi hebbt anschruuvt
ji hebbt anschruuvt
se hebbt anschruuvt
Kunjunktiv:
ik schruuv an
du schruuvst an
he/se/dat schruuv an
wi schruven an
ji schruven an
se schruven an
Imperativ:
schruuv an!
schruuvt an!
Infinitiv:
anschruven
PPP:
anschraven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv an
du schruuvst an
he/se/dat schruuvt an
wi schruuvt an
ji schruuvt an
se schruuvt an
Vergangen Tiet:
ik schrööv an
du schröövst an
he/se/dat schrööv an
wi schröven an
ji schröven an
se schröven an
Perfekt:
ik heff anschraven
du hest anschraven
he/se/dat hett anschraven
wi hebbt anschraven
ji hebbt anschraven
se hebbt anschraven
Kunjunktiv:
ik schrööv an
du schröövst an
he/se/dat schrööv an
wi schröven an
ji schröven an
se schröven an
Imperativ:
schruuv an!
schruuvt an!