Pronunciation: /tvaɪ̯kaʊ̯ən/
verb
Syllabication: twei·kau·en
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
twei­kau­en
past participle:
twei­kaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kau twei
du kaust twei
he/se/dat kaut twei
wi kaut twei
ji kaut twei
se kaut twei
past:
ik kau twei
du kaust twei
he/se/dat kau twei
wi kaun twei
ji kaun twei
se kaun twei
perfect:
ik heff twei­kaut
du hest twei­kaut
he/se/dat hett twei­kaut
wi hebbt twei­kaut
ji hebbt twei­kaut
se hebbt twei­kaut
conjunctive:
ik kau twei
du kaust twei
he/se/dat kau twei
wi kaun twei
ji kaun twei
se kaun twei
imperative:
kau twei!
kaut twei!

Etymology:

Compound word constructed from: twei + kauen