Utspraak op Platt: /tvaɪ̯kaʊ̯ən/
Verb
Sülven: twei·kau·en
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Kauen kaputt maken
düütsch:
zerkauen
klein kauen
nedderlandsch:
stukkauwen
engelsch:
chew up
scrunch
Bispelen:
Weepschen kaut Holt twei un boot dor jümehr Nest von.

Verbformen:

Infinitiv:
twei­kau­en
PPP:
twei­kaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kau twei
du kaust twei
he/se/dat kaut twei
wi kaut twei
ji kaut twei
se kaut twei
Vergangen Tiet:
ik kau twei
du kaust twei
he/se/dat kau twei
wi kaun twei
ji kaun twei
se kaun twei
Perfekt:
ik heff twei­kaut
du hest twei­kaut
he/se/dat hett twei­kaut
wi hebbt twei­kaut
ji hebbt twei­kaut
se hebbt twei­kaut
Kunjunktiv:
ik kau twei
du kaust twei
he/se/dat kau twei
wi kaun twei
ji kaun twei
se kaun twei
Imperativ:
kau twei!
kaut twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + kauen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.