Pronunciation: /ʏmpakn̩/
verb
Syllabication: üm·pa·cken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
üm­pa­cken
past participle:
üm­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik pack üm
du pa­ckst üm
he/se/dat pa­ckt üm
wi pa­ckt üm
ji pa­ckt üm
se pa­ckt üm
past:
ik pack üm
du pa­ckst üm
he/se/dat pack üm
wi pa­cken üm
ji pa­cken üm
se pa­cken üm
perfect:
ik heff üm­pa­ckt
du hest üm­pa­ckt
he/se/dat hett üm­pa­ckt
wi hebbt üm­pa­ckt
ji hebbt üm­pa­ckt
se hebbt üm­pa­ckt
conjunctive:
ik pack üm
du pa­ckst üm
he/se/dat pack üm
wi pa­cken üm
ji pa­cken üm
se pa­cken üm
imperative:
pack üm!
pa­ckt üm!

Etymology:

Compound word constructed from: üm + packen