Pronunciation: /kɾɪnɡəln/
verb
Syllabication: krin·geln
[1]
advanced vocabulary
sik ~
Examples:
De Steert von’t Swien kringelt sik.
[2]
advanced vocabulary
Examples:
He kringelt sik vör Lachen.

Verbforms:

infinitive:
krin­geln
past participle:
krin­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krin­gel
du krin­gelst
he/se/dat krin­gelt
wi krin­gelt
ji krin­gelt
se krin­gelt
past:
ik krin­gel
du krin­gelst
he/se/dat krin­gel
wi krin­gel­en
ji krin­gel­en
se krin­gel­en
perfect:
ik heff krin­gelt
du hest krin­gelt
he/se/dat hett krin­gelt
wi hebbt krin­gelt
ji hebbt krin­gelt
se hebbt krin­gelt
conjunctive:
ik krin­gel
du krin­gelst
he/se/dat krin­gel
wi krin­gel­en
ji krin­gel­en
se krin­gel­en
imperative:
krin­gel!
krin­gelt!

Etymology:

Word derived from: Kringel