Pronunciation: /afmaɾaxn̩/
verb
Syllabication: af·ma·ra·chen
[1]
advanced vocabulary
sik ~
Examples:
De Juden müssen sik för den Pharao afmarachen.

Verbforms:

infinitive:
af­ma­ra­chen
past participle:
af­ma­rach­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ma­ra­ch af
du ma­rach­st af
he/se/dat ma­rach­t af
wi ma­rach­t af
ji ma­rach­t af
se ma­rach­t af
past:
ik ma­ra­ch af
du ma­rach­st af
he/se/dat ma­ra­ch af
wi ma­ra­chen af
ji ma­ra­chen af
se ma­ra­chen af
perfect:
ik heff af­ma­rach­t
du hest af­ma­rach­t
he/se/dat hett af­ma­rach­t
wi hebbt af­ma­rach­t
ji hebbt af­ma­rach­t
se hebbt af­ma­rach­t
conjunctive:
ik ma­ra­ch af
du ma­rach­st af
he/se/dat ma­ra­ch af
wi ma­ra­chen af
ji ma­ra­chen af
se ma­ra­chen af
imperative:
ma­ra­ch af!
ma­rach­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + marachen