Pronunciation: /uːtdiːkn̩/
verb
Syllabication: ut·die·ken
[1]
advanced vocabulary
[2]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
ut­die­ken
past participle:
ut­diekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik diek ut
du diekst ut
he/se/dat diekt ut
wi diekt ut
ji diekt ut
se diekt ut
past:
ik diek ut
du diekst ut
he/se/dat diek ut
wi die­ken ut
ji die­ken ut
se die­ken ut
perfect:
ik heff ut­diekt
du hest ut­diekt
he/se/dat hett ut­diekt
wi hebbt ut­diekt
ji hebbt ut­diekt
se hebbt ut­diekt
conjunctive:
ik diek ut
du diekst ut
he/se/dat diek ut
wi die­ken ut
ji die­ken ut
se die­ken ut
imperative:
diek ut!
diekt ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + dieken