Utspraak op Platt: /uːtdiːkn̩/
Verb
Sülven: ut·die·ken
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­die­ken
PPP:
ut­diekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik diek ut
du diekst ut
he/se/dat diekt ut
wi diekt ut
ji diekt ut
se diekt ut
Vergangen Tiet:
ik diek ut
du diekst ut
he/se/dat diek ut
wi die­ken ut
ji die­ken ut
se die­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­diekt
du hest ut­diekt
he/se/dat hett ut­diekt
wi hebbt ut­diekt
ji hebbt ut­diekt
se hebbt ut­diekt
Kunjunktiv:
ik diek ut
du diekst ut
he/se/dat diek ut
wi die­ken ut
ji die­ken ut
se die­ken ut
Imperativ:
diek ut!
diekt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + dieken