Pronunciation: /fəɾvɪlɐn/
verb
Syllabication: ver·wil·lern
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
ver­wil­lern
past participle:
ver­wil­lert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­wil­ler
du ver­wil­lerst
he/se/dat ver­wil­lert
wi ver­wil­lert
ji ver­wil­lert
se ver­wil­lert
past:
ik ver­wil­ler
du ver­wil­lerst
he/se/dat ver­wil­ler
wi ver­wil­lern
ji ver­wil­lern
se ver­wil­lern
perfect:
ik bün ver­wil­lert
du büst ver­wil­lert
he/se/dat is ver­wil­lert
wi sünd ver­wil­lert
ji sünd ver­wil­lert
se sünd ver­wil­lert
conjunctive:
ik ver­wil­ler
du ver­wil­lerst
he/se/dat ver­wil­ler
wi ver­wil­lern
ji ver­wil­lern
se ver­wil­lern
imperative:
ver­wil­ler!
ver­wil­lert!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + wild