Utspraak op Platt: /dɔːlhaŋn̩/
Verb
Sülven: dal·han·gen
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
He lett de Ohren dalhangen.

Verbformen:

Infinitiv:
dal­han­gen
PPP:
dal­hun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik han­g dal
du han­gst dal
he/se/dat han­gt dal
wi han­gt dal
ji han­gt dal
se han­gt dal
Vergangen Tiet:
ik hün­g dal
du hün­gst dal
he/se/dat hün­g dal
wi hün­gen dal
ji hün­gen dal
se hün­gen dal
Perfekt:
ik bün dal­hun­gen
du büst dal­hun­gen
he/se/dat is dal­hun­gen
wi sünd dal­hun­gen
ji sünd dal­hun­gen
se sünd dal­hun­gen
Kunjunktiv:
ik hün­g dal
du hün­gst dal
he/se/dat hün­g dal
wi hün­gen dal
ji hün­gen dal
se hün­gen dal
Imperativ:
han­g dal!
han­gt dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + hangen