Utspraak op Platt: /bəlɪɡn̩/
Verb
Sülven: be·lig·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
be­lig­gen
PPP:
be­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­ligg
du be­ligg­st
he/se/dat be­ligg­t
wi be­ligg­t
ji be­ligg­t
se be­ligg­t
Vergangen Tiet:
ik be­leeg
du be­leegst
he/se/dat be­leeg
wi be­le­gen
ji be­le­gen
se be­le­gen
Perfekt:
ik heff be­le­gen
du hest be­le­gen
he/se/dat hett be­le­gen
wi hebbt be­le­gen
ji hebbt be­le­gen
se hebbt be­le­gen
Kunjunktiv:
ik be­leeg
du be­leegst
he/se/dat be­leeg
wi be­le­gen
ji be­le­gen
se be­le­gen
Imperativ:
be­ligg!
be­ligg­t!
Infinitiv:
be­lig­gen
PPP:
be­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­ligg
du be­ligg­st
he/se/dat be­ligg­t
wi be­ligg­t
ji be­ligg­t
se be­ligg­t
Vergangen Tiet:
ik be­lagg
du be­lagg­st
he/se/dat be­lagg
wi be­lag­gen
ji be­lag­gen
se be­lag­gen
Perfekt:
ik heff be­le­gen
du hest be­le­gen
he/se/dat hett be­le­gen
wi hebbt be­le­gen
ji hebbt be­le­gen
se hebbt be­le­gen
Kunjunktiv:
ik be­lagg
du be­lagg­st
he/se/dat be­lagg
wi be­lag­gen
ji be­lag­gen
se be­lag­gen
Imperativ:
be­ligg!
be­ligg­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + liggen