Utspraak op Platt: /tuːnʒɛkɐ/
Substantiv
Sülven: Tuun·jä·cker
Plural: Tuun­jä­ckers m de Tuun­jä­cker
[1]
Randwoortschatt
Oort in de Biologie
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Tuunjäcker leggt dree bet fiev Eier.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Tuun + jäckern