Utspraak op Platt: /fəɾdʊmɐn/
Verb
Sülven: ver·dum·mern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­dum­mern
PPP:
ver­dum­mert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­dum­mer
du ver­dum­merst
he/se/dat ver­dum­mert
wi ver­dum­mert
ji ver­dum­mert
se ver­dum­mert
Vergangen Tiet:
ik ver­dum­mer
du ver­dum­merst
he/se/dat ver­dum­mer
wi ver­dum­mern
ji ver­dum­mern
se ver­dum­mern
Perfekt:
ik bün ver­dum­mert
du büst ver­dum­mert
he/se/dat is ver­dum­mert
wi sünd ver­dum­mert
ji sünd ver­dum­mert
se sünd ver­dum­mert
Kunjunktiv:
ik ver­dum­mer
du ver­dum­merst
he/se/dat ver­dum­mer
wi ver­dum­mern
ji ver­dum­mern
se ver­dum­mern
Imperativ:
ver­dum­mer!
ver­dum­mert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + dumm