Utspraak op Platt: /afviːzn̩/
Verb
Sülven: af·wie·sen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­wie­sen
PPP:
af­wiest
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wies af
du wiest af
he/se/dat wiest af
wi wiest af
ji wiest af
se wiest af
Vergangen Tiet:
ik wies af
du wiest af
he/se/dat wies af
wi wie­sen af
ji wie­sen af
se wie­sen af
Perfekt:
ik heff af­wiest
du hest af­wiest
he/se/dat hett af­wiest
wi hebbt af­wiest
ji hebbt af­wiest
se hebbt af­wiest
Kunjunktiv:
ik wies af
du wiest af
he/se/dat wies af
wi wie­sen af
ji wie­sen af
se wie­sen af
Imperativ:
wies af!
wiest af!
Infinitiv:
af­wie­sen
PPP:
af­we­sen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wies af
du wis­st af
he/se/dat wis­st af
wi wiest af
ji wiest af
se wiest af
Vergangen Tiet:
ik wees af
du weest af
he/se/dat wees af
wi we­sen af
ji we­sen af
se we­sen af
Perfekt:
ik heff af­we­sen
du hest af­we­sen
he/se/dat hett af­we­sen
wi hebbt af­we­sen
ji hebbt af­we­sen
se hebbt af­we­sen
Kunjunktiv:
ik wees af
du weest af
he/se/dat wees af
wi we­sen af
ji we­sen af
se we­sen af
Imperativ:
wies af!
wiest af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + wiesen