Utspraak op Platt: /aftvɛːln̩/
Verb
Sülven: af·twe·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­twe­len
PPP:
af­tweelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tweel af
du tweelst af
he/se/dat tweelt af
wi tweelt af
ji tweelt af
se tweelt af
Vergangen Tiet:
ik tweel af
du tweelst af
he/se/dat tweel af
wi twe­len af
ji twe­len af
se twe­len af
Perfekt:
ik bün af­tweelt
du büst af­tweelt
he/se/dat is af­tweelt
wi sünd af­tweelt
ji sünd af­tweelt
se sünd af­tweelt
Kunjunktiv:
ik tweel af
du tweelst af
he/se/dat tweel af
wi twe­len af
ji twe­len af
se twe­len af
Imperativ:
tweel af!
tweelt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + twelen