Utspraak op Platt: /dœ͡ɐpkɪnt/
Substantiv
Sülven: Dörp·kind
Plural: Dörp­kin­ner n dat Dörp­kind
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Gegenwöör:
Stadtkind

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Dörp + Kind