Utspraak op Platt: /vɛçjɔːɡn̩/
Verb
Sülven: weg·ja·gen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
jagen un dormit to’t Weglopen bringen
düütsch:
wegjagen
fortscheuchen
nedderlandsch:
wegjagen
engelsch:
drive away
Bispelen:
De Duven sünd so tamm, de laat sik nich mehr wegjagen.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­ja­gen
PPP:
weg­jaagt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik jaag weg
du jaagst weg
he/se/dat jaagt weg
wi jaagt weg
ji jaagt weg
se jaagt weg
Vergangen Tiet:
ik jaag weg
du jaagst weg
he/se/dat jaag weg
wi ja­gen weg
ji ja­gen weg
se ja­gen weg
Perfekt:
ik heff weg­jaagt
du hest weg­jaagt
he/se/dat hett weg­jaagt
wi hebbt weg­jaagt
ji hebbt weg­jaagt
se hebbt weg­jaagt
Kunjunktiv:
ik jaag weg
du jaagst weg
he/se/dat jaag weg
wi ja­gen weg
ji ja­gen weg
se ja­gen weg
Imperativ:
jaag weg!
jaagt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + jagen

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.