Utspraak op Platt: /bəkʊmst/
Substantiv
Sülven: Be·kummst
m de Be­kumm­st
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He hett sien Bekummst kregen, nu is dat noog.

Etymologie:

Woort afleidt von: be-