Utspraak op Platt: /anduːdəln/
Verb
Sülven: an·du·deln
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
an­du­deln
PPP:
an­du­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik du­del an
du du­delst an
he/se/dat du­delt an
wi du­delt an
ji du­delt an
se du­delt an
Vergangen Tiet:
ik du­del an
du du­delst an
he/se/dat du­del an
wi du­deln an
ji du­deln an
se du­deln an
Perfekt:
ik heff an­du­delt
du hest an­du­delt
he/se/dat hett an­du­delt
wi hebbt an­du­delt
ji hebbt an­du­delt
se hebbt an­du­delt
Kunjunktiv:
ik du­del an
du du­delst an
he/se/dat du­del an
wi du­deln an
ji du­deln an
se du­deln an
Imperativ:
du­del an!
du­delt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + dudeln