Utspraak op Platt: /ʃʏtn̩/
Verb
Sülven: schüt·ten
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
na buten afsluten
düütsch:
schließen
engelsch:
shut
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör en Schütt stauen
düütsch:
stauen
nedderlandsch:
stouwen
Bispelen:
Se hebbt de Beek to en Möhlendiek schütt.

Verbformen:

Infinitiv:
schüt­ten
PPP:
schütt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schütt
du schütt­st
he/se/dat schütt
wi schütt
ji schütt
se schütt
Vergangen Tiet:
ik schütt
du schütt­st
he/se/dat schütt
wi schüt­ten
ji schüt­ten
se schüt­ten
Perfekt:
ik heff schütt
du hest schütt
he/se/dat hett schütt
wi hebbt schütt
ji hebbt schütt
se hebbt schütt
Kunjunktiv:
ik schütt
du schütt­st
he/se/dat schütt
wi schüt­ten
ji schüt­ten
se schüt­ten
Imperativ:
schütt!
schütt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Schütt

Tohoopsett Wöör:

Schütteree
Riemwöör
Identische Wöör ››› schütten ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.