Utspraak op Platt: /uːtbakn̩/
Verb
Sülven: ut·ba·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Bispelen:
He hett bi mi utbackt.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­ba­cken
PPP:
ut­ba­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik back ut
du ba­ckst ut
he/se/dat ba­ckt ut
wi ba­ckt ut
ji ba­ckt ut
se ba­ckt ut
Vergangen Tiet:
ik back ut
du ba­ckst ut
he/se/dat back ut
wi ba­cken ut
ji ba­cken ut
se ba­cken ut
Perfekt:
ik heff ut­ba­ckt
du hest ut­ba­ckt
he/se/dat hett ut­ba­ckt
wi hebbt ut­ba­ckt
ji hebbt ut­ba­ckt
se hebbt ut­ba­ckt
Kunjunktiv:
ik back ut
du ba­ckst ut
he/se/dat back ut
wi ba­cken ut
ji ba­cken ut
se ba­cken ut
Imperativ:
back ut!
ba­ckt ut!
Infinitiv:
ut­ba­cken
PPP:
ut­ba­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik back ut
du ba­ckst ut
he/se/dat ba­ckt ut
wi ba­ckt ut
ji ba­ckt ut
se ba­ckt ut
Vergangen Tiet:
ik back ut
du ba­ckst ut
he/se/dat back ut
wi ba­cken ut
ji ba­cken ut
se ba­cken ut
Perfekt:
ik heff ut­ba­cken
du hest ut­ba­cken
he/se/dat hett ut­ba­cken
wi hebbt ut­ba­cken
ji hebbt ut­ba­cken
se hebbt ut­ba­cken
Kunjunktiv:
ik back ut
du ba­ckst ut
he/se/dat back ut
wi ba­cken ut
ji ba­cken ut
se ba­cken ut
Imperativ:
back ut!
ba­ckt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + backen