Utspraak op Platt: /vɛçhaŋn̩/
Verb
Sülven: weg·han·gen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
an en anneren Oort hangen
düütsch:
weghängen
nedderlandsch:
weghangen
engelsch:
hang up
Bispelen:
Hang de Winterjack man weg, dat warrt nu Sommer.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­han­gen
PPP:
weg­hun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik han­g weg
du han­gst weg
he/se/dat han­gt weg
wi han­gt weg
ji han­gt weg
se han­gt weg
Vergangen Tiet:
ik hün­g weg
du hün­gst weg
he/se/dat hün­g weg
wi hün­gen weg
ji hün­gen weg
se hün­gen weg
Perfekt:
ik heff weg­hun­gen
du hest weg­hun­gen
he/se/dat hett weg­hun­gen
wi hebbt weg­hun­gen
ji hebbt weg­hun­gen
se hebbt weg­hun­gen
Kunjunktiv:
ik hün­g weg
du hün­gst weg
he/se/dat hün­g weg
wi hün­gen weg
ji hün­gen weg
se hün­gen weg
Imperativ:
han­g weg!
han­gt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + hangen

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.