Utspraak op Platt: /dɔːlsnakn̩/
Verb
Sülven: dal·sna·cken
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
He hett mi kumpleet dalsnackt.

Verbformen:

Infinitiv:
dal­sna­cken
PPP:
dal­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snack dal
du sna­ckst dal
he/se/dat sna­ckt dal
wi sna­ckt dal
ji sna­ckt dal
se sna­ckt dal
Vergangen Tiet:
ik snack dal
du sna­ckst dal
he/se/dat snack dal
wi sna­cken dal
ji sna­cken dal
se sna­cken dal
Perfekt:
ik heff dal­sna­ckt
du hest dal­sna­ckt
he/se/dat hett dal­sna­ckt
wi hebbt dal­sna­ckt
ji hebbt dal­sna­ckt
se hebbt dal­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik snack dal
du sna­ckst dal
he/se/dat snack dal
wi sna­cken dal
ji sna­cken dal
se sna­cken dal
Imperativ:
snack dal!
sna­ckt dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + snacken