Utspraak op Platt: /tɾʏɡkiːkn̩/
Verb
Sülven: trügg·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Kiek man nich trügg, wat ween is! Kiek na vörn!

Verbformen:

Infinitiv:
trüg­g­kie­ken
PPP:
trüg­g­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek trügg
du ki­ckst trügg
he/se/dat ki­ckt trügg
wi kiekt trügg
ji kiekt trügg
se kiekt trügg
Vergangen Tiet:
ik keek trügg
du keekst trügg
he/se/dat keek trügg
wi ke­ken trügg
ji ke­ken trügg
se ke­ken trügg
Perfekt:
ik heff trüg­g­ke­ken
du hest trüg­g­ke­ken
he/se/dat hett trüg­g­ke­ken
wi hebbt trüg­g­ke­ken
ji hebbt trüg­g­ke­ken
se hebbt trüg­g­ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek trügg
du keekst trügg
he/se/dat keek trügg
wi ke­ken trügg
ji ke­ken trügg
se ke­ken trügg
Imperativ:
kiek trügg!
kiekt trügg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: trügg + kieken