Utspraak op Platt: /ʃʊmɐn/
Verb
Sülven: schum·mern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
dämmern
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Laat uns man nahuus gahn, dat schummert al.

Verbformen:

Infinitiv:
schum­mern
PPP:
schum­mert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schum­mer
du schum­merst
he/se/dat schum­mert
wi schum­mert
ji schum­mert
se schum­mert
Vergangen Tiet:
ik schum­mer
du schum­merst
he/se/dat schum­mer
wi schum­mern
ji schum­mern
se schum­mern
Perfekt:
ik heff schum­mert
du hest schum­mert
he/se/dat hett schum­mert
wi hebbt schum­mert
ji hebbt schum­mert
se hebbt schum­mert
Kunjunktiv:
ik schum­mer
du schum­merst
he/se/dat schum­mer
wi schum­mern
ji schum­mern
se schum­mern
Imperativ:
schum­mer!
schum­mert!
Identische Wöör ››› Schummern ❔︎